عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
احادیث و روایات در مورد عسل
عسل یک محصول غذایی مفید و اکسیر پر ارزش حیاتی است که از قرن ها پیش به عنوان عالی ترین و مقوی ترین غذاها شناخته شده است. عسل به سبب ویژگی های شفابخش خود به عنوان دارو در درمان اکثر بیماری ها در بین تمام ملل کاربرد داشته است.
امام علی (ع) می فرمایند: « از هر علمی بهترینش را فراگیرید، همانا «زنبور عسل» از هر گلی زیباترینش را بر می گزیند. از او دو گوهر گرانبها تولید می شود؛ در یکی از آن دو (عسل) شفای درد مردم و در دیگری (موم) نور و روشنایی مقرر گردیده است».
ماده ی اصلی «عسل» شهد گل ها و گیاهان معطر و شفابخش است که پس از مکیده شدن توسط زنبورها، تغییر شکل و ساخته می شود و به عنوان یک غذای خوشمزه و کامل در دسترس انسان قرار می گیرد. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر کس با توجه به آن چه که درباره ی قدرت شفادهندگی عسل ذکر شده است، در هر ماه یک نوبت عسل تناول نماید، از هفتاد و هفت بیماری معاف است. عسل یکی از هدایای ارزنده ی طبیعت می باشد که قرآن کریم از آن به عنوان «فیه شفاللناس» یاد می کند و پیامبر گرامی اسلام و ائمه ی معصومین نیز در زمان حیات خویش بنا به روایات و احادیث متعدد از آن استفاده می نمودند و خواص شفابخش آن را نیز در روایات یادآور شده اند.
درمان بیماری کبدی
عسل برای درمان بیماری های کبدی مفید بوده و اثر آن به علت ترکیبات شیمیایی و بیولوژیکی آن رقم زده شده است. به اثبات رسیده است که عسل علاوه برآن که خوراک سلول های بافت های مختلف است، بر ذخایر گلیکوژن کبد می افزاید و عمل سوخت و ساز بافت ها را سریع می کند. با در نظر گرفتن این واقعیت که کبد سموم باکتری ها را خنثی می کند و گلیکوژن عامل اصلی مبارزه با باکتری هاست، می توان به اهمیت عسل در افزودن قدرت کبد در مبارزه با میکروب ها پی برد.
عسل، کبد را در ترشح مواد و سم زدایی و خنثی سازی کمک نموده و بیمار را از ناراحتی های کبدی، صبح ناشتا یک قاشق و پیش از خواب شامگاهی نیز یک قاشق عسل طبیعی میل نماید و این روش را تا درمان کامل ادامه دهد، به خواست خداوند شفا می یابد.
درمان بیماری های چشمی
عسل حاوی املاح معدنی و ویتامین ها و مخمرها و آنزیم ها و اسیدهای آلی است که همگی در یک مجموعه با ضد سم ها و میکروب کش ها، با تمام عوامل ایجاد کننده ی التهاب جراحتی و چشمی همکاری نموده، موجب درمان ناراحتی های التهابی چشمی می شود. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
عسل طبیعی را می توان مانند روغن برای درمان التهابات چشمی، اطراف پلک چشم مالیده و از آن بهره های درمانی یافت. هم چنین عسل طبیعی بدون موم را می توان در التهابات قرنیه، زخم ها، زخم ها، جراحت ها و تراکم به کار برد.
ابوعلی سینا می گوید : «عسل» دید چشم را زیاد می کند. مصرف عسل در درمان بیماری های ناشی از کمبود ویتامین A, B و درمان شبکوری (دالتونیسم) موثر است.
ابوعلی سینا مصرف عسل را همراه با آب پیاز، شبدر و مرغ (بیدگاه) برای درمان بیماری های چشم توصیه می کند.
توجه : برای مداوای بیماری های چشم باید از عسل استریل شده ای که از شانه عسل برداشت می شود، استفاده نمود و این کار حتما باید تحت نظر چشم پزشک انجام شود.
درمان بیماری های قلبی
عسل طبیعی یکی از بهترین مواد نیروبخش عضلانی به شمار می رود. رسول اکرم می فرماید: «بهترین نوشیدنی ها عسل است که به قلب نشاط می بخشد و سینه را گرم می سازد و به قوه ی حافظه کمک می کند».
ثابت شده است که عسل طبیعی به علت داشتن گلوکز زیاد که راحت تجزیه می شود و انرژی زاست، تاثیر بسیار مهمی روی عضلات قلب در انواع مختلف بیماری های قلبی دارد. از طرفی باعث تحریک و تقویت قلب و هم چنین گشاد شدن رگ ها شده و جریان خون را درون شریان های انشعابی افزایش می دهد. از طرفی دیگر باعث تحریک و تقویت قلب و هم چنین گشاد شدن رگ ها شده و فشارخون را تنظیم و از سکته های قلبی جلوگیری می نماید.
برای تقویت عضلات قلب می توان هر روز صبح یک قاشق عسل را همراه با یک قاشق چای خوری پودر پوست خشک شده ی انار، در یک لیوان آب گرم حل کرده میل نمود. اگر عسل طبیعی را با قدری زعفران مخلوط کرده و شب ها میل نمایید، برای تمام ناراحتی ها و بیماری های قلبی بسیار مفید و اثربخش است.
عسل درمانی در جهان تاریخچه ای طولانی دارد و نقش عسل در بهبود و درمان بسیاری از بیماری ها ثابت شده است. در این مقاله از قصد داریم تعدادی از مهمترین بیمارهایی که با عسل درمان می شوند و یا بهبود پیدا می کنند را نام ببریم. تا انتها با داغ همراه باشید.
برای تمام فصل سال و اکثر بیماری ها: شربت مخلوطی از یک واحد سرکه طبیعی انگور دو واحد عسل همراه عرق نعناع و یا چای نعناع در روز سه فنجان بنوشید. این نوشابه انرژی زا، ضد آلرژی ها، تقویت کننده روحیه، پاک کننده خون و لنف می باشد.
۱- پودر گل بابونه را معادل یک قاشق مرباخوری در یک لیوان ریخته، آب جوش اضافه کنید. به مدت ۵ دقیقه دم کرده صاف کنید و یک قاشق مرباخوری عسل طبیعی و یک قاشق مرباخوری روغن کتان اضافه کرده و به هم زده و به حالت ولرم کم کم بنوشید. روزانه تا سه فنجان از این مسهل طبیعی مصرف کنید.
۲- به یک فنجان شیر گرم بز دو قاشق مرباخوری عسل اضافه کرده و به هم بزنید. روزانه تا سه فنجان بنوشید.
۳- یک قاشق مرباخوری از بذر رازیانه را در لیوانی ریخته آب جوش اضافه کنید. صاف کرده به آن یک قاشق مرباخوری عسل بریزید به هم زده و بنوشید. این مسهل ویژه کودکان است.
۴- آب ریواس را گرفته به ازای هر فنجان یک قاشق مرباخوری عسل اضافه کرده و به هم زده به صورت تنقیه، مسهل مفید و موثری است.
خستگی مغزی
۱- برای ضعف جذب فکری در یک لیوان آب سیب تازه تهیه نشده به ازای هر لیوان یک یا دو قاشق چای خوری عسل طبیعی اضافه کرده و جرعه جرعه بنوشید.
۲- مخلوط مساوی از پودر گیاه بومادران و گل بابونه و گل راعی را به مقدار یک قاشق چایخوری در یک فنجان ریخته و آب جوش اضافه کنید. حدود ۵ دقیقه دم کرده از صافی عبور داده به ازای هر فنجان دو قاشق چایخوری عسل طبیعی بریزید و در روز تا دو لیوان چای بنوشید.
آبسه
۱- عسل خالص را روی آبسه گذاشته و در روز چند نوبت انجام دهید.
۲- ریشه گیاه بابا آدم را له کرده با یک قاشق چای خوری عسل مخلوط کرده به صورت مرهم ساخته روی آبسه قرار دهید، التیام می یابد. این مرهم را برای بهبودی دمل، زخم های کهنه، سوختگی پوست، خراشیدگی و شوره و پوسته ی پوست به کار ببرید.
آسم
مخلوطی از سیاهدانه و عسل طبیعی برای تخفیف حمله آسم مفید و موثر است.
عفونت چشم و ضعف بینایی
۱- عصاره ی تازه ی برگ افسنطین را با کمی عسل مخلوط کرده،ضماد را روی التهاب یا چشم ضعیف شده بمالید. و این عمل را در روز دو نوبت انجام دهید.
۲- کمی عسل را با آب جوشیده ولرم مخلوط کرده چهار تا پنج مرتبه در روز در چشم بچکانید.
۳- زخم چشم، برگ های تازه گیاه پنیرک را له کرده با عسل مخلوط و ترکیب مرهم مانند را روی زخم ها بمالید.
۴- چشم خسته را با چای رازیانه و عسل چندین نوبت کمپرس کنید.
۵- تقویت بینایی، چای اکلیل کوهی (رزماری) یا افسنطین و زوفا را مشروط بر این که تمیز باشد با کمی عسل اضافه کرده روی چشم ها کمپرس کنید و این عمل را در روز چندین نوبت انجام دهید.
۶- چشم با ریزش اشک: آب عسل را در چشم با قطره چکان ریخته و حدود ده دقیقه منتظر اثر بخشیدن آن باشید. همیشه از آب جوش استفاده کنید.
رفع ضعف بنیه و آرامش بخش
۱- از چای گل بومادران با عسل روزانه تا سه فنجان بنوشید. هم چنین می توانید از گل بابونه واقعی نیز چای تهیه کرده و تا دو فنجان در روز میل کنید. چای گیاهان دارویی را نباید یک مرتبه سر کشید بلکه باید جرعه جرعه نوشیده شوند.
۲- از اسطوخودوس، آویشن و سنبل الطیب با عسل کافی و طبیعی روزانه تا سه فنجان چای بنوشید. همیشه معادل یک قاشق چای خوری از پودر خشک شده گیاه را در یک فنجان ریخته آب جوش اضافه کرده بعد از ده دقیقه دم کرده را از صافی عبور داده و با یکی دو قاشق مرباخوری عسل مخلوط و کم کم بنوشید. این مجموعه چای انرژی زا و سر حال کننده هستند. برای رفع خستگی و خالی بودن از انرژی این چای ها را آزمایش نمایید.
بیماری مثانه
۱- از چای هسته میوه ی نسترن یا رز وحشی که کاملا پودر شده با کمی عسل مخلوط کرده و روزانه تا ۵ فنجان چای بنوشید، توت فرنگی را له کرده به آن عسل اضافه نمایید و میل کنید.
بیماری کم خونی
۱- به مدت یک هفته از چای گزنه همراه عسل طبیعی بنوشید. روزانه تا دو فنجان چای جرعه جرعه میل کنید. هم چنین می توانید از برگ گل راعی، افسنطین استفاده نمایید و هر هفته چای جدید تهیه کنید. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
سرفه خونی
۱- چای مخلوط گزنه، گل ماهور و بوماردان تهیه کرده و با عسل روزانه تا سه فنجان بنوشید.
زخم های ناشی از سوختگی
۱- عسل خالص و طبیعی را روی زخم ها مالیده، با آب ولرم شسته و این عمل را در روز دو تا سه مرتبه انجام دهید. التیام زخم به وسیله عسل فاقد جای زخم مانده روی پوست است.
۲- مخلوطی از عسل و لعاب به و به دانه را روی زخم مالیده و چندین نوبت انجام دهید.
۳- موم خالی را با روغن تخم کتان مخلوط کرده و روی زخم ها استعمال کنید. هم چنین به طریق مساوی از کره، روغن کتان، موم عسل و عسل ضماد بسیار موثری می توان تهیه کرده و زخم های کهنه را التیام بخشید.
آب آوردگی ریه ها
۱- روزانه چهار تا پنج مرتبه حدود نصف قاشق چای خوری از پودر بذر هویج را با مقدار مساوی عسل مخلوط کرده و بخورید.
۲- یک عدد پیاز را رنده کرده و با عسل مخلوط نمایید. به مدت یک ساعت به حالت خود مانده و بعدا در طول مدت روز دو تا سه قاشق چای خوری پر از این مخلوط بخورید.
برونشیت و کاتراکت برونشییال
۱- از چای گیاه پاخری، پنیرک، علف ریه، رازیانه، گل بومادران، بارهنگ نوک تیز استفاده کنید. از این گیاهان هر کدام را که میل و یا دسترسی دارید با مقدار کافی عسل مخلوط کرده و روزانه تا سه فنجان چای بنوشید. چای گیاهان دارویی را جرعه جرعه بنوشید.
۲- آب لیموترش تازه را با عسل مخلوط کرده کم کم به قاشق چای خوری بنوشید.
تورم غدد
۱- برگ مریم گلی یا سالویا به صورت چای تهیه کرده، با عسل مخلوط نموده روزانه دو نوبت به مدت ۵ تا ده دقیقه غرغر نمایید.
۲- پودر خشک شده گیاه دم اسبی را با عسل مخلوط کنید و ضماد به دست آمده را زیر گلو بمالید و برای چند ساعت ببندید.
تشنگی مفرط، تشنگی بعد از بیماری
۱- یک مشت پر از جو را در آب جوشانده و سریعا از توری عبور داده و آب به دست آمده را خنک تا ولرم است با مقداری متناسب عسل مخلوط کرده و بنوشید. نه تنها تشنگی از بین می رود بلکه نوشابه ای کاملا نیروزا است.
زخم های عفونی
۱- تخم شکسته شده شنبلیله را با عسل مخلوط کرده به صورت خمیر مانند در آورده و روی عضو عفونت دار قرار دهید. هر ساعت با الکل اتیلیک رقیق شده زخم را شست و شو داده و مجددا از خمیر تهیه شده روی زخم بمالید و این عمل را چندین مرتبه تکرار کنید.
صرع ساده
مخلوطی از چای گل بابونه با کمی زعفران به هم زده و عسل اضافه کرده و میل نمایید.
تب
به نیم لیتر آب ولرم ۱۰۰ گرم سرکه طبیعی انگور و ۱۰۰ گرم عسل طبیعی اضافه کرده و به هم زده و تنقیه کنید. از همین ترکیب در حوله ای آغشته روی دست ها و پاها قرار دهید، تب برطرف می شود.
تقویت حافظه
۱- پودر سرشاخه، گل و برگ اکلیل کوهی (رزماری) را معادل یک قاشق چای خوری در یک فنجان برداشته و به آن آب جوش اضافه کرده بعد از ده دقیقه دم کرده را از صافی عبور داده و یک قاشق مرباخوری عسل طبیعی اضافه کرده و روزانه نت دو فنجان بنوشید.
یرقان
۱- محتوای یک تخم مرغ را با دو برابر مقدار تخم مرغ، عسل اضافه کرده و به هم زده و میل کنید.
۲- از چای گیاهان دارویی مانند رازیانه، افسنطین، ریشه کاسنی، زوفا همراه با عسل روزانه تا سه فنجان چای بنوشید.
چروک پوست صورت
۱- موم عسل را ذوب کرده، عصاره برگ سوسن سفید را مخلوط و آب پیاز اضافه کنید وبه هم زده و مقداری عسل به آن وارد نموده همه را کاملا مخلوط کرده و این ضماد را روی پوست صورت بمالید و چند مرتبه تکرار کنید.
نقرس
۱- حدود ۲۰ گرم موم زنبورعسل و صمغ کاج را گرم کنید. مقداری عسل به آن اضافه کنید، محتوا را به هم زده و از این ضماد روی یک تکه پارچه کتانی مالیده و روی شست پا قرار دهید و بدین وسیله از درد و ورم مفصل کاسته می گردد.
ریزش مو
۱- آب برگ گردو و پوست گردو را با دو قاشق عسل به آن اضافه کرده، و به هم زده و چندین نوبت در هفته روی پوست سر بمالید. تدریجا از ریزش موی سر کاسته می شود.
عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
بیماری پوست
۱- پوست تخریب شده، کهیر مانند، خونریزی کرده، عفونت و خارش پوست را می توان با مالیدن عسل ترمیم کرد. از چای گیاهان دارویی که اثر تصفیه خون دارند بیش تر بنوشید. این چای ها شامل :زرشک، میوه ی نسترن، کاسنی، برگ قاصدک و غیره می باشد.
بیماری بیضه
۱- شامل ورم، درد و سخت شدن بیضه می باشد. عسل را گرم کرده روی بیضه ها بمالید و یک قطعه پلاستیک روی آن گذاشته مدتی به این حالت بماند. این عمل را چند مرتبه در روز انجام دهید.
انواع سرفه
۱- فندق پودر کرده را با کمی عسل مخلوط و به صورت خمیر مانند هر نیم ساعت حدود یک قاشق غذاخوری نیمه گرم بخورید.
۲- چای گل بنفشه همراه عسل سه فنجان در روز بنوشید.
۳- حدود ۵۰۰ گرم پیاز رنده کرده را با ۲۰۰ گرم نبات در یک لیتر آب ریخته و بجوشانید بعدا ۱۵۰ گرم عسل اضافه کرده و هر نیم ساعت یک قاشق چای خوری میل کنید.
۴- از گیاهان دارویی ویژه رفع انواع سرفه ها مانند رازیانه، پای خرس، پنیرک، گل ختمی، گل بنفشه، برگ گل ماهور، گوش خرگوشی، برگ پامچال، بارهنگ، نوک تیز، آویشن همراه عسل روزانه دو تا سه فنجان چای بنوشید. این چای ها در سیاه سرفه هم مفید و موثر می باشند.
کودکان عصبی و حساس
۱- از چای گل بابونه با مقدار کافی عسل طبیعی روزانه تا دو فنجان اما قاشق قاشق به کودک بخورانید.
۲- آب هویج تازه را با عسل مخلوط کرده و هر روز نصف فنجان قاشق قاشق میل کنید. این ترکیب آرام کننده و نیروزا است.
زخم های سرطان مانند
۱- مقداری پودر بذر شنبلیله را به عسل اضافه کرده و به صورت ضماد روی زخم ها و التهابات پوستی بمالید و قبل از انجام این عمل ناحیه پوست را با الکل کاملا شستشو دهید.
۲- آب گل بومادران همراه عسل روی زخم ها بمالید، هم چنین نوشیدن چای بومادران با عسل اختلالات گردش خون و ضعف آن را مرتفع می کنند.
دردهای معده، زخم معده
۱- از چای برگ گزنه همراه یک قاشق چای خوری عسل به ازای هر فنجان، روزانه تا سه فنجان بنوشید.
شوره سر، پوسته سر
۱- آب غلیظ برگ گردو را همراه عسل در روز چند مرتبه کمپرس کنید.
گوش درد
۱- سه رشته زعفران را در مقداری شیر جوشانده بعد از سرد شدن، عسل اضافه کرده به هم زده و با قطره چکان در گوش بریزید.
عسل برای سلامتی بسیار سودمند می باشد به گونه ای که با مصرف روزانه عسل می توان سلامتی جسم را تضمین نمود. عسل به دلیل غنی بودن از گلوسیدها پس از مصرف در مدت زمان بسیار کوتاهی تولید انرژی و نیرو می نماید و به همین دلیل ورزشکاران می توانند قبل از تمرینات خود عسل مصرف نمایند تا نیرومندتر شوند و مدت زمان فعالیت خود را افزایش دهند. عسل می تواند از پیری و ضعف زودرس جلوگیری نماید هم چنین جهت ترمیم زخم ها و سوختگی ها، تقویت قلب، سرگیجه، بیخوابی، عفونت، کم خونی، تعادل متابولیسم، مشکلات گوارشی، سرفه و تحریکات گلو، انگل، میگرن، اسپاسم عضلانی، زکام، اعصاب، پوست، افزایش شیردهی و افزایش مقاومت بدن موثر می باشد. همان گونه که در بالا ذکر شد عسل برای اعصاب و تقویت آن مفید می باشد و شما می توانید با تهیه شربت عسل همان گونه که در ذیل می آید به اثر معجزه آسای در آرامش اعصاب پی ببرید:
طرز تهیه شربت عسل بدین صورت می باشد که می توان یک قاشق غذاخوری عسل را در یک لیوان ریخته و مقدار کمی آب ولرم جهت حل شدن عسل به آن اضافه نمود و سپس لیوان را با آب سرد پر نموده و آب یک لیموترش بزرگ تازه به آن اضافه نمایید. این شربت برای سرماخوردگی و تنگی نفس و اسم بسیار مفید و موثر و درمانگر می باشد. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
عسل و زیبایی پوست
شما می توانید با عسل کرم های مختلفی جهت زیبایی و شادابی پوست تهیه نمایید. در زیر به روش های مختلفی جهت تهیه ماسک ها و شامپوی مو اشاره می گردد:
یک قاشق غذاخوری عسل را با دو قاشق غذاخوری پودر بادام زمینی خام مخلوط نموده و مقداری کم لیموترش تازه به آن اضافه نمایید و به آرامی به صورت بمالید و پس از پنج دقیقه با آب گرم بشویید.
یک قاشق غذاخوری عسل را با یک مقدار سیب در مخلوط کن ریخته و سپس به مدت ۱۵ دقیقه بر روی صورت قرار دهید و بعد با آب ولرم بشویید.
یک قاشق چای خوری «عسل» را با یک قاشق غذاخوری روغن سبزیجات و نصف قاشق چای خوری آب لیمو مخلوط نموده و بر روی آرنج و زانو به مدت ده دقیقه قرار داده و با آب ولرم بشویید.
دو قاشق غذاخوری عسل را با دو قاشق سوپخوری شیر مخلوط نموده و به صورت مالیده و پس از ده دقیقه با آب گرم بشویید.
یک قاشق غذاخوری عسل را با یک قاشق چای خوری پوست هسته پرتغال مخلوط کرده و به مدت پنج دقیقه بر روی صورت قرار داده و با آب ولرم بشویید.
یک فنجان عسل و یک چهارم فنجان روغن زیتون خام را با هم مخلوط نموده سپس موها را کاملا به آن آغشته نمایید و پس از ۲۰ دقیقه با آب ولرم بشویید.
عسل از زمان های خیلی دور به عنوان یک ماده دارویی به کار برده می شد. مصریان، سومریان و … از عسل برای درمان زخم ها و بیماری های مختلف استفاده می کردند و طبق اسناد تاریخی، همیشه نتیجه می گرفتند.
عسل به عنوان ماده ی ضد میکروب :
استفاده از عسل برای درمان موضعی زخم ها، سوختگی ها و عفونت ها براساس نوشته های مصریان قدیم به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. متنی که در ادامه می آید در واقع تعداد کمی از منابعی است که اشاره به استفاده طبی از عسل دارد. دو و نیم قرن پیش دکتر جان هیل از انگلستان چنین نگاشت :
توجه اندکی که به خواص عسل مبذول می گردد، نمونه ای از کم توجهی مردم به مواد معمولی است صرف نظر از این که ارزش آنها در چه حد باشد: با تحقیقی نگریستن به اشیاء بدون آینده نگری و بدون توجه به این که آن مواد ممکن است چه کاربردهایی داشته باشد. به همین دلیل است که در دورترین نقاط دنیا در جستجوی داروهایی با تاثیر شدید و آنی هستیم تا چندین بیماری ما را طوری درمان کنند که دیگر هیچ گاه از آن بیماری ها درد نکشیم، اما از آنچه زنبورهای عسل درست در پیرامون خانه های ما گرد آورده اند غافل مانده ایم.
کاربردهای دارویی عسل در اسناد تاریخی فرهنگ های گوناگون
۲۰۰۰ – ۲۱۰۰ پیش از میلاد مسیح سومریان لجن خشک شده ی رودخانه را با عسل و روغن ترکیب می کردند تا از آن برای درمان زخم های پوستی استفاده کنند؛ چیزی که بر روی لوحه های گلی ثبت شده است.
حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد: مصری ها از عسل برای درمان زخم های باز استفاده می کردند.
۱۸۰۰ سال پیش از میلاد : بابلیان از عسل در داروسازی استفاده می کردند و در قانون همورایی به آن اشاره کرده اند.
۱۴۰۰ سال پیش از میلاد : سوسترا، پزشکی هندی مطالبی پیرامون ۸ نوع عسل مختلف نوشت.
۱۲۰۰ سال پیش از میلاد : چاراک پزشک هندی دیگر عسل را به عنوان ماده ای قوی و اندکی ملین معرفی کرد.
۲۳۰ سال پیش از میلاد : آنتوس اهل یونان قدیم نوشت « همه ی کسانی که به عنوان صبحانه نان و عسل می خورند در تمام مدت عمر هیچ گاه دچار بیماری نمی شوند».
حدود ۶۵۰ سال پس از میلاد : ابن مقیه عربی مسلمان از قول حضرت محمد پیامبر مسلمانان نوشت که « عسل داروی همه ی بیماری هاست».
۷۰۰ – ۶۰۰ سال پس از میلاد : چینی ها عسل را با تریاک ترکیب می کردند و از آن به عنوان داروی تسکین دهنده ی درد استفاده می کردند.
۱۷۵۹ : نخستین کتاب در مورد عسل به وسیله ی سرجان هیل منتشر گردید. فواید عسل برای پیشگیری از بروز بدترین اختلالات، و شفای تعدادی دیگر…»
همه ی این منابع از کتاب « مروری جامع بر عسل» به وسیله ی خانم آوا کرین از شرکت Russak چاپ بریتانیا، ۱۹۷۵ گرفته شده است.
دانش قرن بیست و یکم این مسئله را روشن ساخت که بشر در طول قرن ها بر حسب تجربه خواص درمانی عسل را شناخته است. وقتی عسل به عنوان آنتی بیوتیک موضعی استفاده می شود می تواند دامنه وسیعی از خواص ضدعفونی کنندگی را نشان دهد. محققین از کشورهای نیوزیلند و استرالیا توانایی ضد میکروبی عسل را چندین دهه قبل شناخته بودید. شاید بهترین نتیجه ی استفاده از عسل عدم وجود عوارض جانبی آن باشد.
در سال ۲۰۰۲ جوترینور مطلب جالبی تحت عنوان عسل داروی خوشخوراک را منتشر کرد. در این کتاب ترینوراثربخشی عسل را در نابودسازی باکتری ها به خاطر چهار خاصیت مختلف عسل را نشان داد. هر چهار خاصیت عسل در کلیه عسل های مختلف با درجه یکسان وجود ندارد.
تاثیر عسل بر درمان بیماری کلیوی
چهار ویژگی ضد میکروبی عسل
اول از همه این که عسل دارای فشار اسمزی بالایی است یعنی این ماده دارای آب کمی، معمولا کمتر از ۱۸ درصد می باشد. وقتی این ماده با بافتی تماس برقرار می کند، آب سلول ها را جذب می کند و آنها را می کشد.
دوم این که عسل شدیدا اسیدی است. متوسط اسیدیته (PH) عسل خیلی متغیر و در بیشتر موارد پایین تر از ۴ است که آن را از بیشتر مواد غذایی و حتی تعدادی از اسیدها اسیدی تر می کند. اسیدیته پایین از رشد بیشتر میکروب ها جلوگیری می کند.
سوم اینکه عسل توانایی آن را دارد که در شرایط خاص تولید پراکسید هیدروژن کند. پراکسید هیدروژن به عنوان ماده ای ضد عفونی کننده برای سال هاست که استفاده می شود. اما به علت اینکه این ماده در حضور نور و هوا ناپایدار است، ذخیره و استفاده از آن مشکل است. همچنین پراکسید هیدروژن در غلظت بالا برای بافت های انسان خیلی سمی بوده و به این دلیل برای ضد عفونی مورد توجه قرار نگرفته است. عسل این مشکل را حل کرده و سازگاری ایده آل برای تولید پراکسید هیدروژن به میزان کنترل شده فراهم آورده است.
عسل حاوی آنزیم اکسیداز است. این آنزیم از معده زنبور ترشح می شود و میزان کمی از این آنزیم در عسل استخراج شده و بسته بندی شده برای فروش باقی می ماند. گلوکز اکسیداز روی گلوکز عسل عمل کرده و آن را به گلوکونیک اسید و پراکسید هیدروژن تجزیه می کند. با وجود این به علت جود اسیدیته پایین عسل و میزان اندک سدیم، این آنزیم در عسل خالص فعال نیست. فعال شدن گلوکز اکسیداز نیاز به اسیدیته ی حداقل ۵/۵ و میزان سدیم حداقل ۲۳۰۰ قسمت در میلیون دارد. میزان سدیم در عسل خالص فقط بین ۲۰ تا ۴۰ قسمت در میلیون است. وقتی عسل در مجاورت یک بافت سوخته، زخمی یا عفونی قرار گیرد عمل خارق العاده ی آن شروع می شود. سرم بافت، عسل را رقیق می کند و اسیدیته آن را بالا می برد و به آن سدیم اضافه می کند بنابراین گلوکزاکسیداز فعال می شود. عمل گلوکز اکسیداز رساندن میزان کمی پراکسید هیدروژن کنترل شده مستقیما به محل عفونت یا مکانی است که عسل روی آن قرار داده شده است. بنابراین معجزه ی عسل خالص، توان آن برای تولید پراکسید هیدروژن است. ترینور این توانایی عسل را با این جملات بطور خلاصه شرح داده است.
بنابراین مقدار کمی پراکسید هیدروژن به شکل پیوسته از عسل آزاد می شود و مستقیما به جایی می رسد که پیش از همه به ان نیاز است. آیا آدمی می تواند راه کامل تری برای آزاد سازی آرام ماده ای ضد میکروب برای درمان زخم ها ابداع نماید؟ اگر یک میلیارد دلار در اختیار شرکتی برای تولید مواد پزشکی قرار می گرفت و دانشمندان و پژوهشگران آن شرکت وقت و امکانات نامحدودی در اختیار داشتند، تردید داریم آنها می توانستند کاری را که طبیعت در عسل انجام داده است عملی سازند.این پدیده کافی است حتی بدبین ترین دانشمندان را بر آن دارد که طبیعت کاملترین اکسیر را برای درمان زخم ها و عفونت ها در اختیار بشر قرار داده است اما بیشتر پزشکان آمریکایی، جز عده ای معدود این هدیه را نپذیرفته اند. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
اگر چه توانایی بالای تولید پراکسید هیدروژن در تمام انواع عسل یافت نمی شود. تعداد اندکی از عسل ها حتی حاوی میزان کمی از آنزیم ها کاتالاز هستند. کاتالاز اثر پراکسید هیدروژن را خنثی می کند، بنابراین اثرات عسل را به عنوان ماده ای ضد باکتری کاهش می دهد.
چهارم اینکه، عسل حاوی مواد گیاهی دیگری است که از شهد به دست می آید. یکی از آنها که اخیرا در محتویات عسل کشف شده به عنوان متیل گلی اکسال است (MGO). متیل گلی اکسال شدید به آنچه که پیتر مولان از نیوزلند آن را عامل منحصر به فرد عسل مانوکا نامیده ارتباط پیدا می کند. به طوری که با غلظت بالا در عسل تهیه شده از گل های بوته مانوکا در نیوزیلند یافت می شود. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
در ژانویه سال ۲۰۰۸ پروفسور توماس هنله رئیس انستیو شیمی مواد غذایی در دانشگاه صنعتی درسدن مقاله ای را منتشر کرد که در آن بدون هیچ گونه ابهامی برای نخستین بار نشان داده شده بود که متیل گلی اوکسال عامل ضد باکتریایی عسل مانوکا است. محققین دانشگاه ۴۰ نمونه عسل از منابع مختلف سراسر دنیا از جمله نیوزلند را آنالیز کردند. آنها دریافتند که سطح متیل گلی اکسال در عسل مانوکا ۱۰۰۰ برابر عسل های مناطق دیگر دنیاست.
واقعیت مهمی که باید در این بحث به آن اشاره شود این است که همه ی عسل ها بدون توجه به نوع آنها، دارای تعدادی از خواص هستند که آنها را در مقابله با باکتری ها کارامد می سازد. چندین نوع از عسل توسط دکتر شونا بلایر و همکاران او در دانشگاه سیدنی استرالیا آزمایش شد. اگرچه اختلاف بسیاری بین انواع عسل های استفاده شده در این مطالعه به عنوان مهار میکروب وجود داشت، اثر متوسط غلظت عسل (غلظت مهار کننده یا MIC) از ۲ تا ۱۶ درصد در مقابله با بیش از ۶۰ میکروب بیماریزای مشکل آفرین متفاوت بود. این میکروب های بیماریزا شامل چندین میکروب مقاوم به آنتی بیوتیک، بسیاری از گونه های باکتری های غیر هوازی، قارچ کاندیدیا یا تنیا و بیوفیلم ها بودند ( میکروب هایی که خودشان را با یک پوشش محافظ چسبناک می پوشانند نا آنها را نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم کند).
متیل گلی اکسال و دیابت
مهم است که بین انواع عسل، تاثیر آنها به عنوان ضد میکروب وضعی و اثرات بالقوه آنها وقتی که هضم می شوند، تمایز قائل شویم، بخصوص با توجه به انواعی از عسل که حاوی میزان بالایی متیل گلی اکسال هستند. عسل مانوکا که فعالیت قوی ضد میکروبی آن اثبات شده است ممکن است حاوی بیش از ۱۰۰۰ برابر متیل گلی اکسال بیشتر نسبت به عسل های غیر مانوکا باشد.
این یک اختلاف حیاتی است چرا که متیل گلی اکسال در بدن انسان خاصیت سلول کسی بالایی دارد.
به علت اینکه متیل گلی اکسال برای سلول ها بسیار سمی است، سم زدایی سریع آن از بدن ضروری می باشد. سم زدایی متیل گلی اکسال توسط فرآیندی موسوم به گلیکوکسیلاسیون غیر آنزیمی انجام می شود. در پایان این فرآنید فرآورده ی نهایی گلیکاسیون به وجود می آید که مشابه ترکیباتی هستند که در استرس های اکسیداسیون داخلی سلولی به علت هیپرگلیسمی در دیابتی ها تولید می شود.
وقتی AGEs به گیرنده های سلول های ریوی، کبدی، کلیوی یا خون متصل شودباعث افزایش بروز بیماری های التهابی مرمن وابسته به سن و دیابت مانند آترواسکلروز، آسم، آرتریت، سکته های قلبی، بیماری های کلیوی، بیماریهای شبکیه ی چشم و سایر بیماریهای سیستم اعصاب مرکزی می شود.
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۰۶ نشان داده است که MGO در مراحل و فازهای اولیه با مقاومت به انسولین ارتباط دارد حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض MGO می تواند به مهار سیگنال های انسولین – تحریک شده منجر گردد.
بنابراین متیل گلی اکسال نه تنها باعث تحریک ناتوانی هایی ناشی از دیابت می گردد بلکه در پاتوفیزیولوژی دیابت نیز موثر است. به عبارت دیگر MGO نه تنها استرس های اکسیداتیو را از طریق متابولیسم سریع آن به AGEs افزایش می دهد بلکه یکی از دلایل فاکتورهای موثر در دیابت از طریق مهار انسولین می باشد.
درسی که از اینجا گرفته می شود این است که هر چند تمامی عسل ها خوب هستند، اما همه عسل ها برای خوردن مناسب نیستند. بعضی از انواع عسل ممکن است حاوی MGO باشند به خصوص وقتی که عسل حرارت می بینند. بسیاری از کشورهای اروپایی میزان MGO را در عسل تست نموده و در صورت مثبت بودن آزمایش واردات آن را ممنوع می کنند.
خوشبختانه MGO در بسیاری از عسل ها موجود نیست و یا میزان آن کم است. عسل های حاوی MGO نظیر عسل مانوکا که به طور خاص برای درمان های موضعی عفونت های پوستی و همچنین سوختگی ها و زخم ها بکار می رود نباید مصرف شود به ویژه اگر فردی دچار دیابت یا اختلالات قند خون باشد. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
عسل یک ضد سرفه قوی
توانایی عسل یا محلول عسل برای کاهش یا درمان علائم عفونت قسمت فوقانی دستگاه تنفس باعث نرمی گلو و کاهش سرفه در بسیاری از فرهنگ ها برای قرون متمادی مورد تاکید بوده است. طبق انتشارت سازمان جهانی بهداشت WHO در سال ۲۰۰۱ عسل درمانی موثر علیه دست URA می باشد. اما تا سال ۲۰۰۷ میلادی این مطلب مورد پذیرش عمومی واقع نگردیده بود تا اینکه تاثیرات آن در بررسی بالینی بر روی ۱۰۵ کودک بیمار مورد تایید قرار گرفت.
دکتر ایوان پاول و همکارانش در یک آزمایش دوسو کور کاملا کنترل شده در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام گرفت دریافتند که عسل دارای تاثیر فوق العاده ای روی سرفه ی کودکان بوده و در مقایسه با دکسترومتورفان هم در بزرگسالان و هم در والدین خیلی موثر است و به علاوه در بهبود خواب کودکان و بزرگسالان نقش دارد. با توجه به ویژگی آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عسل بعنوان مکانیزم ممکن در این مطالعه نتیجه گیری شده است که عسل ممکن است برای سرفه و برطرف کردن مشکلات خواب مرتبط با عفونت بخش های بالایی دستگاه تنفس از دیگرداروها موثر تر باشد.
در این مطالعه منحصرا از عسل گندم سیاه استفاده شد. مشخص شده است که عسل گندم سیاه نسبت به سایر انواع عسل از ویژگی آنتی اکسیدانی و میزان بالاتری از مواد فنلی برخوردار است.
بسیاری از افراد عسل را برای خواص درمانی و دارویی آن مصرف می کنند و اعتقاد دارند عسل غیر از آن که یک خوراکی خوشمزه است، یک دارو نیز می باشد. عسل طبیعی چیست و چه خواصی دارد؟
عسل کربوهیدارتی است که خیلی زود حل و جذب می شود و مصرف زیاد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روی فعالیت طبیعی غده های لوزالمعده تاثیر می گذارد. لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو، ابتدا بیمار باید بداند تا چه اندازه تحمل جذب کربوهیدارت ها را دارد. این مقدار در افراد مختلف فرق می کند. از نظر دارویی بهتر است عسل به صورت محلول مصرف شود. آزمایشات نشان داده اند که مصرف روزانه عسل به عنوان دارو بهتر است به صورت زیر باشد:
بزرگسالان: ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم در ۲۴ ساعت
خردسالان: ۳۰ گرم در ۲۴ ساعت
محصول را می خواهید؟ همین الان برای خرید کلیک کنید:
دیدگاه‌ها